මූණුපොත් අහස්පේ කුමකටද තිබියදී සිහින.......

මතකයි මට පුංචි කාලේ
ගුරු පාරෙන් බස් පාරට
පියා සමග ඇවිද ගියපු ඒ කාලය

මට මතකයි ඒ කාලයේ
තිබුනේ නෑනේ දුරකතනය
රුපියල් පහේ මුද්දරයට
ලියුම් යවපු ඒ කාලය

මට මතකයි ලොකු අම්මා
ලොකු එයාර් මේල් කවරයක
ලියුම් එවපු ඒ කාලය

මට මතකයි ඊට පස්සේ
අපේ ගෙදර මැද සාලෙට
තාත්තා ගෙනා දුරකතනය

මට මතකයි අපේ අම්මා
මහනුවරට, නුගේගොඩට
කතා කරපු දුරකතනය

ආතල් ගන්නේ අපි කවද්ද???????

පුංචි කාලේ අම්මා කිව්වා
ශිෂ්‍යත්වය ශිෂ්‍යත්වය
පාස් වුනොත් පුතා දිනුම්
ඊට පස්සේ ලොකු ඉස්කෝලේ
පාඩම් වැඩ කරදර නෑ
මෙය විතරක් පාස් වෙයන්

දහයෙදි ලොකු අයියා කෙනෙක්
ඇවිල්ලා පොර මෙහෙම කිව්වා
මල්ලියේ තව පොඩ්ඩයි සා/පෙට
ගොඩ දාපන් ඕක හොදට
ඊට පස්සේ ඒ ලෙවලුයි
පුල් ආතල් සාගරයයි

ඔන්න ඉතින් ගොඩ දැම්මා
ආවේ ඒ ලෙවල් වලට
ඔන්න ඉතින් මිස් කියාපි
වැඩ කරපන් පුතා හොදට
මේ අවුරුදු දෙක තමයි කට්ට
වාසිටියේ ගේමක් නෑ
ප්‍රොෆෙසර් උඹහට කියාවි
පේපරයට එන්නෙ මොනද

කැකිරාවේ අලි සහ මාලේ අලි

ඔන්න චාලියා කියන්න යන්නේ උණු කැවුම් වගේ කථාවක් මේක අපේ ෆැක්ටරියේ කොල්ලෙකුට ගිය සතියේ උනු ඇබැද්දියක්.

මම මේ කියන්න යන කතාවේ ඉන්න මල්ලි අපේ ෆැක්ටරියට බැදුනේ ලගදි. මෙයාව ෆැක්ටරියට ගත්තේ අපේ ප්‍රඩක්ෂන් එකේ ශාන්ත අයියා. ඒ හින්දා මෙයාට හැමෝම කිව්වේ පොඩි ශාන්ත කියලා. මිනිහා කැකිරාවේ එහෙම තමා ශාන්ත අයියා කිව්වේ. මේ ලගදි චාලි මහරගම කිව්වාට මහරගම ඔරලෝසු කණුව ලග නෙමේ කියලා හිරන්ත අයියා ඔප්පු කරලා හෙන නාඩගමක් නැටුව හින්දා චාලිත් ඇහුවා මිනිහා කැකිරාවෙමද කියලා. 

කැකිරාවෙම නෙමේලු කැකිරාවේ තමා ලගම සමුපකාරේ තියෙන්නේ. මිනිහා කලා වැව ගාවලු. ඒක එහෙමමද චාලි ඇහුවා නෑ එතන තමා ලගම පෝස්ට් ඔෆිස් එක. ඔන්න ඔහොම තව කිලෝ මීටර් 20ක් විතර ගිහින් තියෙන කඩයක් ගාවින් හැරිලා තව කිලෝ මීටර් ගානක් යන්න ඕන.ඒක වෙන්න ඇති ලගම කඩේ. මිනිහා අපි එයි කියලා බයට එහෙම කිව්වාද මන්දා. චාලි ඇහුවා ඉතින් ඔය පාරේ අලි එහෙමත් ඇති නේද කියලා. පිස්සුද? අපේ පැත්තේ කොහෙද බං අලි කොල්ලා එහෙම කිව්වා. අපිත් ඉතින් පිලිගත්තා වගේ හිටියා.

ඔන්න දැන් එන්නම් මම කියන්න යන කතාවට

ටූනාලන්තෙ වෙඩිම ජයටම

ඔන්න ඉතින් කට්ටියට මතක ඇතිනේ ගිය සතියේ ටූනාලන්තෙ වෙඩිමට යන්න චාලි ඇතුලු පිරිස ලෑස්ති වෙච්ච විදිහ .

ඔන්න ඉතින් 28 වෙනිදා තමා මේ කියාපු වෙඩිම තිබ්බේ. රාත්‍රී 8.30 ඉදන් 10.30 දක්වා කියලා තමයි කාඩ් එකේ දාලා තිබ්බේ. චාලි ඉතින් පුරුද්දක් විදිහට ඔෆිස් යෑමට හැර අනිත් හැම වැඩකටම පොඩ්ඩක් වෙලාව වැඩිපුර තියලා තමයි ලෑස්ති වෙන්නේ. ඔන්න චාලි ඔය පුරුදු විදිහටම ඉතින් 6.15 ට විතර ඕෆ් වෙලා කාමරේට ගියා. ඊට පස්සේ වොශ් එකක් එහෙම දාලා ඇදුම් මැදලා සපත්තුත් පොලිශ් කරලා වරුණගේ සහ සිවා අයියාගේ කාමර වලට තට්ටු කර බැලුවා අද වත් වෙලාවට ලෑස්ති වෙලාද කියලා.

මොන පිස්සුද දෙන්නාටම නින්ද ගිහිල්ලා. ආය කාමරේට ගිහින් හෙමීට ලෑස්ති වුනා. දෙන්නාව එලියට ගන්න කොට අටයි කාලත් පහුවෙලා. තුන් දෙනාටම ඕන වුනේ කොහොම හරි 8.30 ෆෙරි එකේ යන්න මොකද වෙඩිම තිබ්බේ මාලේ හෝල් එකක ඉතින්  අපි ඉන්න හුලුමාලේ ඉදන් ෆෙරි එකක තමයි මාලේ යන්න ඕන. එලියට බහින්න හම්බ වුනේ නෑ අපි දන්න කියන සුරංග මානවඩු ආවා එයාට ලගදි එංගලන්තෙ ඉන්න බාප්පා එවපු කැමරාවකුත් අරගෙන. ඔන්න ඉතින් මිනිහාගේ වදෙන් බේරෙන්න බැරිකමට චාලි ඇතුලු පිරිස පෙනී සිටියා එකම එක ෆොටෝ එකකට. ඒත් ඉතින් ටැක්සිය ෆෙරි ටර්මිනල් එකට යනකොට 8.30 ගිහින් ඔන්න සෙට් එකම නැග්ගා 8.45 ෆෙරියේ බලාගෙන යනකොට අපි විතරක් නෙමේ පරක්කු. මනමාලිගේ අම්මාත් ඉන්නවා ඒ ෆෙරියෙම.

එකක් කියන්න ඕනෙ ටූනාලන්තෙ මිනිස්සු ගැන අර දීපාල් සිල්වාගේ සින්දුවක් තිබුනේ උන් 7 කියන්නේ 8 ට පුතේ කියලා. ඔන්න ඕක ටූනාලන්තෙ මිනිස්සුන්ගේ පැත්තෙන් ගත්තොත් වෙනස් වෙනවා මේ විදිහට උන් 7 කියන්නේ 9.30 ට විතර පුතේ කියලා. හැබැයි ඉතින් ඕකත් වෙනස් වෙනවා ෆෙරි වලටයි බස් වලටයි එනකොට මොකද උන් 7 කියන්නේ 6.59ත් නෙමේ 7.01 ත් නෙමේ 7 ම තමා.